pink floyd’un “dark side of the moon”, albümünün kapağındaki prizma , fizik literatüründeki prizmadan geçen ışığın kırılıp yedi tayf renge ayrılmasından öte bir mana barındırıyor.
renklere ayrılmak prizması aslında insan bedenini temsil eder. özde bir olan ruhlar bedenlendiği zaman prizmadan geçip renklere ayrılır.
böylece biz bembeyaz olan ışığın sonsuz tonları olarak renkleniriz.
kimi özgürlüğüyle mavi, şehvetiyle kırmızı, huzuruyla yeşil, neşesiyle sarıdır.
daha pek çok şeyden bahsedilebilir.
‘rengini sonradan belli etmek’ gibi bir deyim bile var dilimizde. keşke insanların ne renk olduklarını kolayca görebilseydik.
Yorumlar