ne yapacağını bilememek zordur ama ne yapacağını bilmek daha zordur. ben ne yapacağımı söyleyeyim. öncelikle sonuna kadar bekleyeceğim ama beklerken hiç bir şey yapmayacağım anlamına gelmiyor bu. sonunda ise hiç bir şey yapmama gerek kalmayacak çünkü asıl olay sonuna kadar beklemek ve beklerken bir şeylerle oyalanmak. her şey mental bir yoğunlukta gelişir. fiziksel eylemler zihinsel faaliyetlerden hiç bir zaman üstün olmadı olamazda. içerde yaşamak için dışarıya mahkumuzdur. böylece tutsaklık özgürlükten üstündür. yoğunlaşabilme fırsatının kıymetini pek az insan bilir. fiziksel evren, zihinsel evreni inşa etmek için gerekli hammaddelerden fazlasını barındırmaz. özgürlük ise şantiyede aranmaz.
esaret, içerde olmakta değil dışında kalmaktadır. dünya, içine girmeyi beceremeyenlerin keyif almak zorunda kaldıkları bir ilüzyondur. hakikat gözle görülebilecek kadar vasat bir şeyden ibaret değildir. hayal gücü gelişmemiş biri için evren yıldızlardan ve galaksilerden oluşan bir çöplüktür yalnızca. zamanı ve mekanı inşaa edebilecek kudreti tanımadan, tatmadan, bilmeden hayal kurmak ve yaşadığını iddia etmek gülünçtür. mecburiyetlerin hakim olduğu bir alemde özgürlüğünü aramak beyhudedir. her şeyin mümkün olduğu yeri bulacağımız evrenin ta kendisi olduğumuzun bilincine erişecek kadar yakın değiliz varlığımızın gizemine.
burada ne yapacağımı söyleyeyim, hiç bir şey, ama bu asla hiç bir şey yapmıyor olduğum anlamına gelmiyor. çünkü bir şey yapmak denildiği zaman herkesin gözü bir aksiyon arıyor. oysa her şeyi gören bir göze sahip olmak için feda etmen gereken bir çift gözün olmalı. bir çift gözle yapabilecekleriniz, her şeyi gören bir gözle yapabileceklerinizin yanında bir hiç kalır. her şeyin bir bedeli ve bizimde seçebileceğimiz ödeme yöntemleri vardır. ne yazıkki en değerli şeyde su gibi akıp giden zamandır.
zaman bedel ödemek için fazlaca değerlidir. zamandan daha değerli olan şeyde sonsuzluktur. sonsuzluğun bedelide geçici bir zaman dilimi olan ömürdür. eninde sonunda herkes sonsuzluğa erişebilecek fakat bahçenize ektiğiniz şeyler her neyse onların içinde sürecek bir sonsuzluk olacaktır bu. rüzgar ekenin fırtına biçeceği gibi yolun sonunda zihninizdeki bahçe gülizar da olabilir. kafanın içindeki çöplerden oluşan bir evrendeki sonsuzlukla kafanın içindeki güzelliklerden oluşan bir hazineyle karşılaşmak tamamen senin elinde. her şey mentaldir. ne yapacağını bilememek ise güneşi olmayan bir dünyada yaşadığındandır. güneşini bul ve olması gereken yere koy. böylece bir çift gözün ne kadar yetersiz olduğunu görecek başka bir gözünde olduğunu anlayacaksın.
Yorumlar