Daha önce pek çok yerde dile getirdiğim gibi beş para etmez ama ilkeleri olan bir adamımdır. Yani çokta bir kıymetim yoktur en azından kendi nezdimde. Benim yaşamdan anladığım tek bir şey var oda kutsal olan yegane şeyin insanlık onuru olduğudur. İnsanın sahip olması gereken erdemlerden başka hiç bir şey mühim değildir benim için, buna şahsımda dahildir. İnsanları her zaman anlamaya çalıştım, büyük bir gayret gösterdim, çoğunluklada bunu başardım kendimide ihmal etmedim bu arada. Tahammül edemediğim çok nadir şeyler vardır. Bunlardan biri şımarıklık diğeri arsızlık bir insanda bunları şahsıma karşı sergileniyorken görünce tepki göstermemek için dişlerimi sıkarım, içimdeki canavarı sakinleştirmeye çalışırım. Dayanamadığım zaman kafamda kuyruğu birbirine değmeyen kırk tilki dolanmaya başlar. Verebileceğim en sert karşılığı tasarlarım, buna karşılık alabileceğim tepkileride hesaba katıp her şeyi önce kafamda en feci şekilde yaşayıp bitiririm. Daha sonra muhattabımın karşısına geçip onu kendimden korumanın verdiği özgüvenle hiç bir şey olmamış gibi görmezden gelmeyi seçerim. Kimse bana anlam veremez. Öyle boş bakarım ki gözlerine, karşımdaki orda olmadığına ikna olmak üzeredir.
Kendine hakim olmak demek, kendinle savaşıp olayları kendi içinde halledebilmek demektir. İnsanlarla savaşmak, kavga etmek, yenmek yada yok etmek, kaba kuvvete dayanır, ilkel ve vahşi davranmayı gerektirir kolaydır, çözüm getirmez sorunu erteler. İnsanlık tarihi şavaşlarla doludur, uğruna savaşılan şeylerin hiç biri kalıcı olmamıştır, çünkü erdemler dışında kıymetli ve var olmayı gerektiren, geleceğe kalabilecek hiç bir şey yoktur. Bu erdemlerden en önemlisi kendine hükmetmekle ilgilidir. Arzularına, duygularına karşı koyabilme gücüne irade denir.
İrade, en büyük savaşı kendi zihninde, kendinle verip elde ettiğin zaferin adıdır. Ejderhalar gibi saldıran hırsların, öfkelerin, kibrin karşısında çelik gibi sapasağlam, dimdik durup asıl düşmanlara göğüs gerebilmektir irade.
Şüphesiz ki diğer İnsanların ahmakça sözleri yada dengesiz tavırlarıyla kontrolünü kaybeden kişi zayıf ve acizdir. Vahşi bir hayvandan, bir saldırı karşısında beklenen ilk hareket ya kaçmak yada karşılık vermektir. Dengesini kaybeden zayıf kişide ya düşer yada düşmemek için bir yerlere tutunur. İradesi kuvvetli olan ise hiç bir şeyden etkilenmeyeceği için asla dengesini kaybetmez. Elbetteki insan kusurlu bir yaratıktır ve her an dengesini kaybedip düşebilir, lakin iradesini kullanıp tekrar düştüğü yerden de kalkabilir.
Yorumlar