entellektüel dünyadaki elitizmin nirvanasında biz çok kültürlü bireyler oturuyoruz. çok bi övünmek gibi oldu ki entellektüel dünyanın nirvanasında övünmek gayet olması gereken bir özelliktir. başkalarının sizi övdüğünü gördüklerinde bu ayıplanır. kendini övecek tevazuyu gösteremiyor diye düşünürler biraz alengirli bi kültürdür. dolayısıyla övünürüm, başkasının övgüsüne ihtiyacım yok ve kimse beni benim kadar iyi tanımadığı için yeterince mükemmel bir bakış açısından yoksun bir şekilde başkasının beni övmesini görmek dahi istemem.
çok kültürlü olmak doğuştan elit biri olmak gibi sırtımıza yapışan bir özellik değil. onlarca yüzlerce kültür arasında sıkışıp kalmak demek, verilen, kültürler arası bir savaşın tam ortasında doğarız biz. bütün geçiş anlarına şahitlik etmişizdir. farklı kültürel kodları özümsemek bölünüp parçalanmak demek.
doğunun ve batının müziğine hayranım, aklım ve kalbim arasında tercih yapamıyorum ikiside olmazsa olmaz diyorum. öyle genişliyorum ki her şey içime sığar diyorum. kozmopolit bir ruha sahip olmak sizi çok ama çok zengin yapar tabi kültürel anlamda.
çok kültürlü adamın bakış açısı hem mikroskobik hem de teleskopiktir. çok yönlü bakar, çok şey görür, çok şey çıkarır. kültürel olarak sizi soyup soğana çevirir ama ruhunuz bile duymaz. bütün kodlarınızı şak diye görür. parmak iziniz gibi olan imaj ve uslubunuzu her yerden okur. zayıflığınızı ve gücünüzü bilir. artık yapacağı her şeyde çok samimidir. çünkü sizi net bir şekilde görür.
bir şeyi gizledikleri ve korkularıyla birlikte çıplak bir şekilde görebilirseniz ondan emin olmaya başlarsınız. çok kültürlü olmak yaşanan kültürel şoklardan ve çatışmalardan edinilen yeteneklerden sadece biridir bu. yazının başında entelektüelin doğru yazılışını bilmediğimi düşünebilirsiniz ama bu akıllı hata kavramını hiç duymuş olmamanızdan kaynaklanıyor.
Yorumlar