bencilliğin kötülüğün kaynağı olduğunu söyleyebiliriz, şöyleki bireysel çıkarları toplumsal çıkarların üstünde tutmak topluma zarar verir, topluma verilen her hasar dolaylı yoldan bireye yansır.
örneklemek gerekirse vergisini ödemeyen bireyler devletin yetersiz eğitim materyalleri sunmasından şikayet etmesi gibi. bireysellik toplumsallıktan önemlidir fakat toplumsal çıkarlar bireysel çıkarların üzerindedir. birey kendini geliştirmek için toplumdan sıyrılabilir ancak kendine maddi anlamda kazanım sağlamak maksadıyla toplumsal kuralları göz ardı etmemeli toplumsal faydayı gasp edip bireysel çıkarlarını gözetmemelidir. bu haksızlığı doğurur düzeni bozar gayrı meşru yolların kapılarını açar. toplumsal refah, huzur ve güven ortamı tesis edilmedikçe bireyler eşit bir şekilde yaşayamaz.
nepotizm yani adam kayırmanın olduğu bir toplumda fırsat eşitliğinden bahsedilemez. diktanın olduğu bir toplumda özgürlükten bahsedilemez. bunlar bireysel bencilliklerden öte zümrelerin bencilliğinden kaynaklanır. oligarşik zümrelerin çıkarları toplumun çıkarlarının önüne koyulamaz. bu toplumu kutuplaştırıp ayrıştıran ve birliği bozan bir durumdur.
bencillik bireylerde zümrelerde ve toplumlarda farklı şekillerde kendini gösterebilir. dünyanın geri kalanını umursamayıp sadece kendi ülkesinin çıkarlarını gözeten bir ulus, uluslararası sorunları görmezden gelirse dolaylı yoldan kendiside zarar görür. bencillikten kurtulup duyalı olmak ideal bir dünya kurmamız için zaruri bir ödev.
Yorumlar